...wnosi, jak sadzę, Maciej Libich. Dwa fragmenty jego tekstu Porządek. Kanon (urywek w sieci tutaj) pokazują...

Odejmowanie. Suplement

Nie chciałbym zabrzmieć jak człowiek, który pozjadał wszystkie rozumy. W rzeczywistości mam o sobie całkowicie odmienne mniemanie. Wyobrażam sobie wręcz, że niczym nie różnię się od innych ludzi. To prawda, że odebrałem wyższe wykształcenie, a do późnych lat żyłem na garnuszku rodziców, którzy utrzymywali mnie, ponieważ wciąż mieli nadzieję, że osiągnę spektakularny sukces w jakiejś dziedzinie. Matka z ojcem prędko jednak dostrzegli, że za nic mam edukację, na którą w ten czy inny sposób łożyli. Jakiż był ich zawód, kiedy okazało się, że do szczęścia są mi potrzebne tylko cztery ściany, dwa lub trzy posiłki dziennie i całkowita nierozpoznawalność wśród moich rówieśników. Po tych wszystkich latach – zazwyczaj wtedy, gdy siadam i w milczeniu czekam na obiad zamówiony przy okienku w pewnej urzędniczej stołówce – wciąż wydaje mi się, że moje życie nie ma znaczenia, natomiast chyba ma sens. Prędko się reflektuję, bo wstyd opowiadać takie głupstwa, a nawet o nich myśleć.

Przerywnik. Substancja

Często zastanawiałem się, komu – i czemu – można w życiu zaufać. Być może nie będzie zaskoczeniem, jeśli powiem, że zaufanie najlepiej pokładać w ludziach, którzy z dużą sumiennością oddają się obowiązkom zawodowym, nawet jeśli są to sprawy nużące i wymagające pewnej beznamiętności, a także dość wczesnych pobudek.

...dualną strukturę owego ładu (na marginesie zauważę, że to wręcz idealny anty‐Sieńczyk!).

W tle majaczy Robert Walser, w dalszym tle – na przykład mocnodziwny film braci Quay Institute Benjamenta, na który polowałem parę lat, aż wreszcie się udało. Tak, znaczące doświadczenie.

Maciej Libich był na tym blogu cytowany wcześniej; ukazywały się wtedy zgoła inne porządki, a to:

• słownik w atlasie zwierząt ludzkich, nie‐ludzkich i grzybów
• pata‐wiersz katarynka, kretynka, karzeł

Być może dopiero zestawienie wszystkich trzech podbudowuje zasadność (potencjalną) tytułu blogonoty; podsuwam tę myśl pod ogląd.