młotto
Podczas zajęć Jacek pyta – czym się zajmuje twój bohater? Czym się zajmował w przeszłości? Jakie ma relacje z matką? Co go zawstydza? A ma jakiś tik?
– To tak dokładnie trzeba ich poznać?
Jacek pokazuje w okienku komputera (bo od marca spotykamy się online) grube teczki, pliki pożółkłych papierów, z charakterystykami swoich postaci. Nagle doświadczamy, że nasza wiedza o własnej powieści jest znikoma, przy pierwszej okazji nie jesteśmy w stanie zagonić bohatera w „kozi róg”, bo tak naprawdę niewiele o nim wiemy.
[O stajni]
wiersz
Z tomu Gruba tańczy (2008) [tu jest] Dominika Bielickiego:
Lato Kamili
Kamila opowiada mi, jak kiedyś
chciała pisać powieść.
Wypisałam sobie z książki
telefonicznej, mówi Kamila,
imiona i nazwiska, i wzięłam mapę,
i wypisałam sobie nazwy miejscowości,
w których będą żyli. Lecz to było za mało.
Nic się nie kleiło.
Więc odłożyła długopis,
a za oknem lato.
I była całkiem sama,
Kamila.
no comments
comments feed for this article
Trackback link: https://nameste.litglog.org/2021/01/kamila-trzy-epoki-temu/trackback/