Saudade é arrumar o quarto
do filho que já morreu.

Saudade to sprzątanie
w pokoju zmarłego syna.

[Chico Buarque, Pedaço de mim]

[...] wpadłem w głęboki zielonooliwkowy dół (z oddali słychać fale łamiące się na jakimś klifie i zrezygnowany pomruk fadisty, któremu mewa obsrała gitarę) – chwilę potrwa nim z niego wychynę.

W komentarzu andsol:

Wolałbym porządkowanie zamiast sprzątania (arrumo a escrivaninha, porządkuję biurko). A z saudade nie jest łatwo, można odczuwać ją za zmarłymi, ale niekoniecznie ma bolesne konotacje. To odczucie braku, kojarzone chyba bardziej z ciepłym wspomnieniem niż z melancholią.

A Chico Buarque to dość wyjątkowa postać, nie tylko dobry artystycznie (autor, kompozytor, piosenkarz) ale i bardzo przyzwoity jako człowiek...