Tak mi się nieco a propos przypomniał wczorajszy dialog z internistką na temat niechęci dużej części BKŚ do szczepień. Pani doktor wspomniała swoją rozmowę (do której doszło gdy w ramach umowy korporacji z luxmedem przyjechała do biurowca tegoż korpo szczepić na grypę). Dostała salwę internetowych mądrości o szkodliwości szczepionek po czym odparowała „pani niewątpliwie ma więcej informacji ode mnie, natomiast nie ma pani wiedzy”.

I tak mi się kojarzą dzieci‐sieci. Nie mają wiedzy, mają informacje.

Tym, co było najbardziej irytujące w tych czerskich dzieciachsieciach, były te fragmenty, kiedy on pisał coś zupełnie odwrotnego do tego, co jest, na podstawie wyssanego z palca „co bym chciał, żeby było”. Na przykład ta umiejetność weryfikacji źródeł. Można sobie hipotetycznie wyobrażać dzieciasiecia, który weryfikuje, ale to jest kompletnie oderwane od faktycznego funkcjonowania tych dziećsieci (co znam niestety jako nauczyciel roczników obecnie wczesno 90’s).

Powstało całe pokolenie (spokojnie można użyć tego słowa), które nie tyle nie potrafi weryfikować źródeł czy tworzyć samodzielnie (to dwie dziedziny które najbardziej ucierpiały), dla nich taka działalność znajduje się poza wyobrażalnym horyzontem codziennych czynności. Bez zrozumienia wagi tego stanu nie można zrozumieć kondycji dzieciasiecia. To nie jest „nie umiem X”, to jest „nie przychodzi mi nawet do głowy, że mógłbym X”.

Przynoszą mi prace. Na moje pytanie: skąd jest ten tekst/rysunek. Zawsze (zawsze zawsze) słyszę to samo zdumione „z in... ter... né... tu?”. Jakbym spytał się o oczywistość w rodzaju „ile jest palców u dłoni”, albo „czy w dzień jest jasno”. Na moją uwagę, że to plagiat, nie wiedzą co powiedzieć. Znają przecież to słowo, że to coś niewłaściwego, karalnego nawet, ale chyba nigdy nie pomyśleli, że ich dotychczasowa edukacja w 95% opiera się na plagiacie. Przecież wszyscy do tej pory to akceptowali. Jedna studentka ostatnio mi wręcz powiedziała, że oni sami nie wiedzą, bo prowadzący mają różne wymagania, a niektórzy zakazują (sic!) podawania źródeł. Nawet nie chciałem wnikać, gdzie w tym głuchym telefonie nastąpiło to kosmiczne nieporozumienie. Z całą pewnością nikomu nie przyszło do głowy, żeby ten zakaz zweryfikować, tu też mentalnie skopypastowali treść.

Ok, dochodzimy do tego, że treść jest z Wikipedii (zdezorientowani dopisują w rogu długopisem dwa (sic!) słowa: „Źródło: Wikipedia”, dodam że mówię tu o najlepszych z grupy, tych którzy „zrobili” pracę najwcześniej, nie o jakichś niedobitkach próbujących zaliczyć na łut szczęścia). Pytam: co w tym obrazku jest źle. Bo obrazek jest zły. Na podobny temat, ale przedstawia inną sytuację. Opiewana przez Czerskiego „weryfikacja źródeł”, czyli przeciwstawienie sobie dwóch obiektów – tu własnoręcznie (lub nie) przeklejonego z Wiki obrazka i własnych wspomnień z zajęć – wygląda zawsze w ten sam sposób: stupor. I nie, nie są przerażeni. Raczej zostają w ten sposób postawieni przed niezwykłym zadaniem autoweryfikacji, czymś czego nikt nigdy nie chciał.

Nie wiem, kto jest temu winny, i nie obchodzi mnie to. Ja tylko pracuję na swoim poletku uświadamiania jednostkom, że bycie dzieciemsieci to upośledzenie.

nameste :

No, między innymi przemysł podsuwania cudzesów jest winien.

Przemysł jest bezmyślny, reaguje na bodźce. Tak też odebrałem twoje przywołanie owego Arta, jako wskazanie istotnego składnika winy w czymś tak banalnym jak aprobata takiego biznesmenelstwa.

Winni są też nauczyciele jak masa, która nie zareagowała w porę. Problem wcale nie jest taki wielki jak się wydaje. Nie polega na tym, że uczeń zawsze skopiuje z internetu i to jest fatum nieprzezwyciężane. Te dziecisieci to nie są kretyni, oni są skrzywdzeni tym, że pewnych rzeczy od nich nigdy nie wymagano. Przyzwyczajanie od maleńkości, że pisze się na lekcji samodzielny tekst (choćby i na znany wcześniej temat) nie spowoduje, że zadane.pl przestanie być atrakcyjnym oszustwem, ale wprowadzi samodzielną twórczość w ten horyzont codziennych czynności, jak to wcześniej nazwałem. I to wystarczy. Równie banalnie można zaszczepić (bo o to tylko w gruncie rzeczy chodzi) ideę weryfikacji: masz tu trzy teksty, wypisz w czym sobie nawzajem przeczą (a za tydzień każdy napisze o tym własną opinię, przez ten czas możecie szukać dodatkowych materiałów w internecie).

Nie można tu plusikować ani lajkować komentarzy, więc chciałem paszczą wyrazić uznanie dla Inżyniera.

nameste :

Poziom odpowiedzi z zadane.pl jest straszny

Przyznaję bez bicia, że nawet tam nie zaglądałem. Ale OTOH znam kilka osób w wieku 23–26 lat, jeszcze studiujących albo dopiero co upieczonych mgr, którzy to są dosyć bystrzy i samodzielni. Może to elita? Co ciekawe, zazwyczaj studiują/wali jednocześnie pracując.

No tak, tylko podstawowe pytanie jest „po co?”. Bo jasne, my as ludzie starzy i doświadczeni, z innych czasów, wiemy, po co ludziom potrzebna nie tylko informacja (a raczej jej szum), ale też wiedza, a nawet, być może, mądrość. Ale dzieciom sieci, tj. młodemu pokoleniu, szczególniej tej części żyjącej względnie dobrze i na luzie, we względnie bogatych społeczeństwach, które dorobiły się w poprzednim pokoleniu, to na co ona? Przecież im życie płynie należycie i bez tego, a w ogóle w ich opinii i tak im się należy, mniej więcej – wszystko. I czy winą za taki stan rzeczy obarczać nauczycieli, to nie jestem przekonany, bardziej chyba rodziców. Tyle, że to i tak bez znaczenia.

BTW mam wrażenie, że kiedyś miałemotymnotkę.

Boni :

No tak, tylko podstawowe pytanie jest „po co?”.

Kiedyś weryfikacja źródeł była potrzebna dopiero na studiach uniwersyteckich, bo uczeń miał jedno, zazwyczaj niezłe, źródło. Teraz to już lepiej, żeby byli pełnymi analfabetami niż bezradnymi prawdopośrodkowcami, którzy gdy słyszą opinię A i opinię B to maks na co ich stać to „najrozsądniej będzie po równo zdystansować się i od A i od B, będę wtedy wyglądał obiektywnie”. Stąd już tylko krok do tego, żeby być np. antyszczepionkowcem i krzywdzić tym ludzi. Wystarczy aby A = wiedza medyczna, B = spisek NWO.

A samodzielne tworzenie jest konieczne do umiejętności wyrażania myśli (i uczuć) jako ćwiczenie. Przypomina mi się zawsze przy takiej okazji reportaż o jakimś biednym, nieszczęśliwym człowieku, niespełnionym artyście malarzu. Malował jak sześciolatek, ale twierdził, że w głowie widzi te wszystkie piękne obrazy, tylko jak bierze ołówek czy pędzel, to te obrazy jakoś nie wychodzą (można też sobie na przykładzie dowolnego długiego webkomiksu porównać jak się kreska autorowi/autorce poprawia z biegiem lat). Co z tego, że obywatel będzie czuł (złudnie przecież) w głębi ducha, że wie o co mu chodzi, jeśli otwierając paszczę w kierunku drugiego obywatela powie coś banalnego, niezręcznego, czy nawet szkodliwego?

Herbem dzieci sieci powinna być ośmiornica drzewna.

„Ach, ta dzisiejsza młodzież...”?

Inzmru :

Powstało całe pokolenie (spokojnie można użyć tego słowa), które nie tyle nie potrafi weryfikować źródeł czy tworzyć samodzielnie (to dwie dziedziny które najbardziej ucierpiały), dla nich taka działalność znajduje się poza wyobrażalnym horyzontem codziennych czynności. Bez zrozumienia wagi tego stanu nie można zrozumieć kondycji dzieciasiecia. To nie jest „nie umiem X”, to jest „nie przychodzi mi nawet do głowy, że mógłbym X”.

Całe pokolenie, racja. I to wcale nie pierwsze, ani drugie, ani trzecie... Paniom w wieku 40–50, z którymi na co dzień mam do czynienia, tak samo nie przychodzi wszystko to do głowy.

Mam wrażenie, że po prostu próbujecie porównywać przeciętną pokolenia obecnej młodzieży z wisienkami na torcie z poprzednich pokoleń.

Boni :

Ale nadal — co z tego? Mówisz teraz o pokoleniu wychowanym na mniej więcej obecnych politykach, celebrytach, mediach (reklamie!), edu itd — serio uważasz, że jakiekolwiek wzorce pokazują tym młodym ludziom, że bycie ignorantem i tępakiem, którego każdorazowe otwarcie paszczy to wylew żeny czy wręcz szkodliwości, jest w poprzek normalnego życia, albo wręcz — odnoszenia sukcesów? Że powszechnie widzą, że intelekt czy, gasp, mądrość, się komuś OPŁACA? Bo IMHO dostają zupełnie inne sygnały.

Czy pokolenie wychowane na kombinatorstwie, znajomościach, załatwianiu, karierach opartych na przytakiwaniu (niepotrzebne skreslić) uważa, że mądrość się opłaca?

Pytanie numer dwa: kiedy intelekt/mądrość opłacały się?

To może po publikacji raportu (audycja zawiera lokowanie produktu).

nameste :

okradzeni latyfundyści, aha

Nietrafione porównanie, chyba ze uważasz, że taki Morsztyn albo romantycy mogli sobie pozwolić na pisanie (a Chopin na komponowanie), bo chłopi pańszczyźniani na nich robili.

Ziemia ziemią, a dzieło – dziełem.

sheik.yerbouti :

@„dowolna juma”

Ziemia ziemią, a dzieło — dziełem.

Ksero – kserem.

Bezkrytyczne przyjmowanie informacji z Internetu niczym się nie różni od poszukiwania ich w tabloidach, altmedowych książkach, poradnikach, czy Biblii. Nie mówię już o prastarym, najczęściej chyba cytowanym źródle: „Znajomy mi powiedział...”. To przecież nie jest tak, że poprzednie pokolenia głównie czerpały informacje z opracowań naukowych, a tylko dzisiejsza młodzież nagle przestała i przerzuciła się na polskojęzyczną Wikipedię.

Jedyne, co się zmieniło od tamtych czasów, to szybkość dostępu do informacji. Dawniej trzeba było spędzać godziny na przeszukiwaniu bibliotek, dzisiaj znalezienie dowolnej treści (wiarygodnej lub nie) to kwestia kilku sekund. Nie trzeba przecież ograniczać się do anglojęzycznej Wikipedii, można znaleźć całe książki lub opracowania naukowe, które nie zawsze ukryte są za paywallem. Jeśli już, to o natrafienie na błędne informacje jest w dzisiejszych czasach trudniej. Pewnie, jeśli porównać Wiki z biblioteką uniwersytecką, ta ostatnia wygra niemal zawsze. Co z tego, skoro większość ludzi nigdy nawet tam nie zajrzy i będzie opierać swoją wiedzę na tym, co powiedział im przypadkowo spotkany facet w barze?