Do ożywionej duchem Ćwiczeń stylistycznych Raymonda Queneau zabawy:
Zabawa polega na przepisaniu tekstu wyjściowego w innym rejestrze leksykalno‐stylistycznym, czyli na dokonaniu „przekładu transleksykalnego”.
...zaprasza Tadeusz Pióro. Tutaj: zasady zabawy i cały tekst wyjściowy, poniżej fragment tego tekstu (akt I). Niniejsze ogłoszenie ląduje w kategorii „wierszyki”, no bo gdzie.
Hamlet nasz współczesny
Akt I
Scena I
Mury Elsynoru. Wchodzi HAMLET, za nim DUCH.
DUCH
Ty, kurwa!
HAMLET
Czego?
DUCH
Zajebali mie!
HAMLET
O ja pierdolę!
Scena II
Sala tronowa. Wchodzą KLAUDIUSZ, GERTRUDA, HAMLET i DWÓR.
KLAUDIUSZ
Ty, Hamlet, weź ty się kurwa opanuj!
HAMLET
A idź w pizdu!
[Wychodzą KLAUDIUSZ, GERTRUDA i DWÓR.]
HAMLET (sam.)
Mogli, kurwa, troszkę odczekać.
[Wchodzi HORATIO.]
HORATIO
Ty, kurwa, siema!
HAMLET
Noooo, kurwa, kopę lat!
Scena III
Sypialnia Ofelii. Wchodzą OFELIA i LAERTES.
LAERTES
Spierdalam stąd. Uważaj, żeby cię Hamlet nie puknął jak mnie nie będzie.
OFELIA
A takiego chuja jak mu dam!
[Wychodzą.]
Scena IV
Mury zamku. Wchodzą HORATIO, HAMLET i DUCH.
DUCH
Ty, kurwa, weź się do roboty!
HAMLET
To kto cię zajebał?
DUCH
Ten skurwiel Klaudiusz. Wlał mi kurwa truciznę do ucha.
HAMLET
O ja pierdolę!
[Wychodzą.]
[...]
no comments
comments feed for this article
Trackback link: https://nameste.litglog.org/2016/11/hamlet/trackback/