Wiersz Ewy Olejarz kradnę z wydawnictwa j. Jest on szybki, a miejscami przyspiesza jeszcze bardziej. Do takiego pisania Ewy Olejarz proponuję motto: „Każda krzywa jest ewolutą swojej ewolwenty”.
propozycja odrzucona
uzasadnienie: nazbyt stoicka
nie mogąc się uspokoić
i
by zrozumieć
zapytano prostego człowieka, co sądzi?
prosty człowiek przeczytał, pomyślał
i odpowiedział tak:
Ładne ujęcia myśli „ten świat i ludzie są
szaleni, a ja pragnę spokoju”
Tak to widzę
(za sztygarem)
drążąc .. zapytano i drozda
drozd się zamyślił i poprosił
o więcej czasu
z wieczora odparł tak:
Zacięliśmy się gdzieś w czasach dziecięcych
zapytano ostatnią zaufaną!
gwizdrzałę
ta odklejając rano oczy
ziewając:
— Kochana, przepraszam
że dopiero teraz ale miałam
pęd a potem imprezę. dobrze
że i u ciebie było spotkanie..
wypuściłaś gorące powietrze
wniosek: tylko sztygar skupił i pochylił się nad autorem
sztygar jest hołk i król i plwa i jak grzmotnie to nieroby
smarkają pod ziemią i nad; a co ważniejsze jest zakochany
popyla co weekend do gdańska; wydaje 150 w obie strony
i wie że chce się zestarzeć nad morzem
cotygodniowymi zdjęciami znad morza wkurwia nas i nas
do dna!
suplemencik:
gwizdrzała jest jak życie i śmierć
marzy o saskiej kępie na amen ale
jechałaby z niej do pracy tyle co ktoś
stąd do krakowa autostradą lub
szosą hitler (tum..tum..tum) czołg
– jedź z nami na ŻAGLE – prosi
koniku bujany! co czynić, co???
a konik na to:
PORTRAIT D’UNE FEMME
*przypis
szosa hitler (tum, tum, tum) czołg
brak wersu, że stąd do opola
Rzeczywiście meandruje. Idąc dalej tym tropem: na przykład konwoluta [ukuty termin pochodny] miłoszo‐osiecko‐twardochowa. Albo nie. Wiersz wydaje mi się gęsty od aluzji i ich braku, naraz. W tej drugiej sprawie odsyłam do wiersza poprzedzającego cytowany [pod wskazanym linkiem]; będzie tam i drozd, i konik bujany (i konwoluta zagajewska).
Gdy idzie o „szosa hitler (tum, tum, tum)” – jechałem nią. Jezdnia ułożona z wielkich betonowych płyt, na spojeniach robi „tum”.
no comments
comments feed for this article
Trackback link: https://nameste.litglog.org/2021/06/geste-od-aluzji-i-ich-braku/trackback/